Waarom dit boek?
Het idee voor dit boek ontstond bijna 20 jaar geleden toen ik mijn carrière startte in de kinderpsychiatrie. Ik heb vele jaren als groepsleider gewerkt op een behandelgroep voor kinderen met complexe problematiek. Daar las ik ‘s avonds voor het slapen gaan kinderen vaak voor. Een fijn, rustig moment na vaak hectische dagen. Even één op één aandacht, de meeste kinderen genoten er erg van. Het viel mij op dat de meeste boeken over ‘happy families’ gingen. Terwijl voor bijna alle kinderen dat zo ver van hun bed stond! Dat was soms confronterend. Vaak verbouwde ik al lezend de verhalen een beetje maar daar… op de rand van het bed, ontstond mijn droom om een spannend avontuur te schrijven over en voor kinderen van een leefgroep. Ik was toen echter te druk met doorstuderen en later het oprichten van mijn eigen Stichting Kind te Paard om te beginnen met schrijven.
Bij Stichting Kind te Paard (www.kindtepaard.nl) bieden wij equitherapie -therapie met paarden- aan kinderen met ontwikkelingsproblematiek. Wij maken het mogelijk dat ook de kinderen zonder financiële middelen deze bijzondere vorm van therapie kunnen volgen. Zo werken wij veel met kinderen uit Asielzoekerscentra en residentiële zorginstellingen. De stichting bestaat nu 10 jaar.
De laatste jaren heb ik als therapeut intensief gewerkt met kinderen met selectief mutisme. Equitherapie blijkt een passende therapie te zijn voor deze kinderen en jongeren. Door het doelmatig werken met paarden wordt een groot beroep gedaan op hun communicatieve vaardigheden. Het lijfelijke van de therapie zorgt voor het verbeteren van het lichaamsbewustzijn en later het leren omgaan met de fysieke spanningen die spreekangst met zich mee brengt. Het paard zorgt voor veiligheid en is een motivator tijdens het proces.
De kracht en doorzettingsvermogen die de kinderen en jongeren met selectief mutisme mij lieten zien raakte me. Tijdens het begeleiden en voorlichten van ouders, docenten en andere hulpverleners over deze problematiek kwam ik er achter dat selectief mutisme nog erg onbekend is. Het leek mij daarom mooi om een hoofdpersoon met selectief mutisme te bedenken voor mijn boek. Wat een opmerkelijk keuze is omdat er weinig kinderen met selectief mutisme in residentiële instellingen zitten en dit ook niet een erg wenselijk is voor deze kinderen en jongeren. Ze zijn er echter wel, dus wist ik hoe ik deze krachtige kinderen een stem wilde geven...
Bijzondere karakters
En zo kreeg Rune, de 12 jarige hoofdpersoon in mijn boek, selectief mutisme.
Hij en de andere kinderen zijn allen gebaseerd op de honderden kinderen die ik tegen ben gekomen tijdens mijn werk. Zo is er ook een meisje Kim, bij met emotiereguleringsproblemen, een meisje met tics, Ella en een vluchtelingjongen Issam.
De personages draaien echter niet alleen om hun problematiek. Juist hun eigenheid, doorzettingsvermogen en talenten staan centraal. Maar hun uitdagingen mogen er ook zijn. Ze zijn goed zoals ze zijn, worden geholpen met datgeen henzelf in de weg zit, voor hen zelf. Niet voor iemand anders.
Dit boek gaat niet over therapie, hoewel ik hoop door de kinderen er over te laten praten zo gewoon als dat dat gaat op een groep, ook voor alle andere kinderen die het lezen het onderwerp wat te normaliseren. Het is zo belangrijk om over mentale gezondheid te durven spreken. We kunnen kinderen en jongeren dat niet vroeg genoeg leren en uitleggen.
Het paard
Zoals de personages uit het leven gegrepen zijn is het paard uit het boek dat het allermeest. Perla, de zwarte IJslander bestond echt. Zij is 22 jaar mijn trouwe paard geweest. Twee jaar geleden is zij hoogbejaard overleden, na haar pensioen los over ons terrein te hebben gescharreld. Zij heeft een geweldige tijd als therapiepaard gehad. Perla was veelzijdig en heeft vaak een sleutelrol gehad tijdens belangrijke processen.
